Nieuwsberichtje deze week op de radio: Onderzoek heeft aangetoond dat baby’s met een open ruggetje niet ondraaglijk lijden. Daarom komen ze niet meer in aanmerking voor euthanasie.
Tot nu toe was aangenomen dat ze extreem veel pijn leden. Nu is dat onderzocht en het blijkt niet zo te zijn. Als ze al pijn hebben, dan kunnen ze goed behandeld worden met paracetamol. Euthanasie op deze kinderen, zoals tot nu toe gebruikelijk was, is daarom niet meer nodig. Einde bericht.
Ik vraag me af hoe dit moet aankomen bij ouders die toestemming hebben gegeven voor euthanasie op hun kind. Ouders aan wie een autoriteitsfiguur in een witte jas heeft verteld dat hun kleintje ondraaglijk en uitzichtloos leed.
Je hebt toestemming gegeven voor euthanasie op je baby. Je bewees je kind een dienst. Zei de dokter. Je dacht, die zal er wel verstand van hebben. Die heeft er voor doorgeleerd. Nu hoor je op de radio dat het niet nodig was. Het probleem had verholpen kunnen worden met paracetamol. Om dat als ouder mee te maken, dat lijkt mij nou ondraaglijk en uitzichtloos lijden.
Betjes sonnettenblog 