Er zit een bromvlieg op het raam. Hij kijkt
naar buiten. Daar wil hij naartoe. Alleen,
hij kan hij de weg niet vinden. Ook al lijkt
het simpel, hij zoekt uren achtereen.
Het raam staat open maar dat helpt hem niet.
Hij zou dan om de stijl heen moeten gaan.
Recht vooruit is alles wat hij ziet.
Naar voren gaat hij, geen ontkomen aan.
En telkens botst hij op het harde glas
en in zijn wanhoop schiet hij heen een weer
op weg naar buiten, naar de heg, het gras
en stoot opnieuw zijn hoofd en doet zich zeer.
Vlieg, soms ben ik net zo dom als jij
Blijf dwalen, met de oplossing vlakbij.
Engels of shakespeareaans sonnet, geplaatst naar aanleiding van dit bericht: http://betaalbaareten.wordpress.com/2013/02/20/wesp-tegen-het-raam
© Betje Sonnetje 2009
Mooi gedicht. Echt mooi.
Thx.
Heel mooi!
Dank je!
Ziende blind
soms ligt
de oplossing
van een onverwacht probleem zó dichtbij
dat menig mens het niet merkt
al zijn de brilglazen pas versterkt
de ogen en het verstand
gebruiken
is voor velen blijkbaar een zwaar karwei
Een knap sonnet, Betje!
Lenjef