De Dapperstraat (parodie)

DE GELUKKIGE OUDERE

Cultuur is voor bezetenen of legen
en dan, wat is cultuur nog in dit land?
Een avond uit, een stukje in de krant,
muziek waarvoor subsidie is verkregen.

Geef mij de televisie tot half negen:
beroving, aanslag, oorlog, huis in brand,
een bultrug ligt te sterven op het strand.
Na het journaal kan ik er wel weer tegen.

Alles is mooi voor wie niet veel verwacht.
Het gaat perfect met mij, ik heb geen zorgen
al wou ik dat mijn zoon wat vaker kwam.

Dit heb ik bij mezelf eens overdacht
onzichtbaar in mijn woning opgeborgen
domweg gelukkig met een boterham.

© Betjesonnetje 2013

Met dank aan J.C. Bloem

Naar Nieuwjaar

December strompelt naar zijn laatste feest.
Begonnen met surprises en gedichten,
niet van die serieuze hoor, maar lichte –
maar wee degene die het rijmpje leest –

gingen we rustig door naar het verplichte
genieten van het aangeschoten beest.
Drie dagen Kerst, toen was dat weer geweest
waarna we ons op oliebollen richtten.

Na bisschopswijn en Glühwein en Campari
een rijstebrijberg van gebak en drank,
onbruikbare cadeautjes en bombari,

gezelligheid met Jos en Jan en Arie
en ongezonde roodstand bij de bank
wordt het tenslotte toch nog januari.

© BetjeSonnetje 2012

Kerstgedicht voorlezen

Ik ga het doen: een gedicht voorlezen op een kerstbijeenkomst. Het wordt The Great Escape. Ik heb een voicecoach gevonden die het met me heeft ingestudeerd. Een paar van de aanwijzingen die ze me gegeven heeft, zal ik hier binnenkort posten; misschien heeft iemand anders er nog wat aan. Hier is het gedicht dat ik ga voorlezen:

The Great Escape

Kerstmorgen. Witte lakens op het land
maar op de ramen tikt een spikkelregen.
Bakken komen ze vandaag niet legen.
Deze datum ook geen ochtendkrant.

Smeltend ijs en prut op binnenwegen,
weeralarm maar weer niets aan de hand.
Niet romantisch in de sneeuw gestrand
en op Schiphol zijn ze opgestegen.

Dit jaar heb ik nog geen kaars gebrand.
Boomloos huis en geen cadeau gekregen.
De hond ligt te verharen in haar mand.

Geen kalkoen ontmoet mijn ovenwant.
Op de akker zie ik een fazant
en hij leeft nog. Beestje, heil en zegen.

Sinterklaas

Piet Krediet

November. Bijna tijd voor Sinterklaas.
Die baas komt binnenkort weer zwartepieten.
Genieten wordt dat en wie hun kredieten
open lieten kopen in een waas

speculaas en marsepeinen kaas
en ander aas, zo nodig zelfs granieten
sierparkieten want je wilt je grieten
niet verdrieten en je bent al daas.

Indiase friemeltjes, een dwaas
vaasje koop je en zelfs travestieten
rekwisieten, pillen voor de blaas,
water uit de Maas of namaakfrieten.

Maar kredietlimieten gaan helaas
pindakaas. Daar eindigt mijn relaas.

© Betjesonnetje 2009, sonnet 47

Sonnet 29: oud van dagen

als oude hecht je aan je eigen orde
maar er is naar je wijsheid weinig vraag
want het is niet de waarheid van vandaag
je kennis is wat nutteloos geworden

een jonge meid wil jou moderniseren
dat jasje kan niet, dat is uit de tijd
dan trek je maar, in je gehoorzaamheid
iets anders aan. je moet wat willen leren

van hun, zij leren immers niet van jou
je bent al blij dat ze je helpen willen
je oogt nu vlot al ben je in de rouw

gelukkig kun je nog zelfstandig eten
je slikt gedwee je dagelijkse pillen
en wacht totdat ze je een keer vergeten.

sonnet 29, 2009
alle rechten voorbehouden
overnemen zonder wijzigingen en met toestemming (zie de contactpagina)

Sonnet 77: bevrijding

Mijn vader groeide op in crisistijd.
De kachel werd gestookt op eierkolen,
je maalde koffie in een houten molen
en deed er Buisman bij uit zuinigheid.

Schoenen liet je nog een keer verzolen.
Zingend voerde je de klassenstrijd
als vriend van de natuur en begeleid
door banjo’s. In de volkstuin gladiolen.

Mobilisatie kwam, bezetting, distributie
je kon niet kopen wat je kon betalen
en in de duinen was de eerste executie.

Treinen om de Joden op te halen.
Bevrijding, welvaart. Hier geen revolutie.
Wat werd er van mijn vaders idealen?

sonnet 77 2009
alle rechten voorbehouden
overnemen ongewijzigd en met toestemming

Autobiografie in 6 woorden

Ik heb er lang aan gewerkt 😉 maar hier zijn ze dan, mijn memoi

Westers kwatrijn

Sonnet over coma

Locked in

Je bent in coma. Om je heen gepiep
maar je hebt geen idee wat het betekent
en je hoort stemmen ook. Iemand berekent
je vochthoeveelheid. Onbekende Miep.

Nu ergens in je arm een stekend
voorwerp. ‘Jee, wat zit-ie diep!’
zegt de verpleegster. Wel een aardig tiep,
denk je. Je vindt haar stem aansprekend.

En dan hoor je ze praten over jou
en hoeveel weken ze je nog gaan geven
de kosten lopen immers uit de klauw,

en zo zou jij toch ook niet willen leven?
Kon je maar schreeuwen: ‘Alstublieft, mevrouw!’
Maar ’t gaat niet. Je wordt drooggewreven.

© Betje Sonnetje 20 maart 2012

Hoe klinkt een limerick?

(ke)DENG ke ke DENG ke ke DENG (ke)
(ke)DENG ke ke DENG ke ke DENG (ke)
(ke)DENG ke ke DENG (ke)
(ke)DENG ke ke DENG (ke)
(ke)DENG ke ke DENG ke ke DENG (ke)

Dit is het metrum van een limerick. Het is een driedelig metrum.
Het rijmschema is aabba.